Something dirty

Het is vier uur 's nachts. Ik open mijn ogen want word wakker van een geluid. Ik zie een gedaante in het donker naast mijn bed staan. "You said something dirty to me in your own language" hoor ik de gedaante heel agressief zeggen. Na een paar seconden realiseer ik me dat het een van mijn nieuwe roommates in het hostel is. Een Australische vrouw van een jaar of 50/60. Ze verblijft al langere tijd in het hostel dus ik kende haar al een beetje. Ze doet de hele dag niks anders dan boos staren naar iedereen. En de laatste paar dagen hing er al een spanning in de kamer vanwege haar. Oh, ze heeft het tegen mij, dringt het tot me door. "No I didn't", reageer ik iet wat geïrriteerd. Dat ze even normaal doet, het is midden in de nacht, ga slapen ofzo. Ik geloof dat ze haar zin daarna nogmaals herhaalde en ik iets zei van "If it's in my language, how would you know?". Ik weet dat ik af en toe praat in mijn slaap, maar als ik al "something dirty" tegen haar gezegd zou hebben, wat ik 100% zeker niet gedaan heb, zou het in het Nederlands zijn, dus hoe zou ze me dan kunnen verstaan? Plus why the hell zou ik het dan tegen haar zeggen en waarom staat zij midden in de nacht naast mijn bed? Het verhaal klopte van geen kant dus. Maar het ging nog verder. Plots zegt ze op een dreigende toon "What's on my bed? What's on my bed?" Alsof wij iets op haar bed gelegd zouden hebben ofzo? Ik antwoord "I don't know, how should I know what's on your bed!?" Ik was er ondertussen wel een beetje klaar mee met dat gekke mens. Toen verliet ze boos de kamer met het dreigement dat ze de volgende dag zou klagen over mij bij de receptie. Mijn andere roommates en ik zetten snel allemaal ons licht aan om even bij te komen van the crazy woman. We waren allemaal aardig geschrokken, want er zat echt ergens een steekje los bij die vrouw, en ze keek zo agressief en boos uit haar ogen. Slapen zat er voor ons niet meer in. Misschien zou ze ons wel iets aandoen. De deur op slot doen ging niet, dus we besloten het emergency number van de receptie te bellen aangezien er geen personeel is 's nachts in het hostel. Een receptionist antwoordde de telefoon en dacht de vrouw te kennen en vertelde ons dat ze ons waarschijnlijk niets aan zou doen, maar ze gewoon een beetje raar is. Als ze terug zou komen moesten we haar maar negeren en de volgende dag zou de receptie met haar gaan praten en zou ze uit onze kamer geplaatst worden. Mocht ze ons willen vermoorden konden we haar altijd opnieuw bellen, kwam het op neer haha. Al met al hebben we de nacht overleefd en was de vrouw in de ochtend haar spullen aan het pakken. Ze verliet de kamer nog met wat boos gemompel en de zin "you guys have been on my back", alsof wij háár hadden lastig gevallen. Afin, lang verhaal kort, je maakt het soms mee in hostels!

Verder is het hostelleven niet zo spannend hoor. De dagen na kerst heb ik gewoon gewerkt en wat leuke dingen gedaan met vrienden. Oh en niet te vergeten, oud en nieuw gevierd natuurlijk! Om de enorme drukte van het stadscentrum te vermijden zijn we naar een eilandje gegaan aan de overkant van de stad met een geweldig uitzicht op de Harbour Bridge. En het vuurwerk was spectaculair, man man man. We hebben een avond gehad om nooit meer te vergeten. Best wel uniek om zo iets mee te maken. En helemaal omdat ik een soort van in de toekomst leefde, met jullie nog in 2017, door het 10 uur tijdsverschil.

Verder zijn we naar een foute Aziatische karaokebar geweest, hebben we een international dinner gehad (mijn bijdrage was boerenkoolstamppot), zijn we natuurlijk naar het strand geweest, en ben ik voor het eerst in mijn leven gaan boulderen (wandklimmen zonder touw). 12 januari startte mijn roadtrip met mijn Duitse roommate, dus had nog maar een paar dagen om de laatste dingetjes te doen in Sydney. Nog even een bezoekje gebracht aan de National Art Gallery dus, Queen Victoria Building, The Rocks Markets en heb ik over de Sydney Harbour Bridge (een van de hoofdattracties) gelopen, want dat had ik na drie maanden nog steeds niet gedaan, beetje schandalig, niet? Verder is er iedere avond een lichtshow op The Opera House, en hetzelfde verhaal, ook dat had ik nog steeds niet gezien. En tot slot had ik mijn laatste dag op werk, dus nam ik appeltaart mee en leerde ik ze het woord 'lekker ding'. Het was een gekke dag.

Maar ik weet niet hoe interessant dat allemaal voor jullie is, maar dan hebben jullie toch even een korte update van mijn laatste daagjes in Sydney. Waarschijnlijk zijn jullie meer benieuwd naar mijn avonturen in de Outback, waar ik nu aan het rondreizen ben. Maar dat volgt snel, beloofd! Dit reisverslag is dan ook wat korter dan normaal (wat sommigen misschien niet eens erg vinden haha). De internetverbinding is namelijk vaak nogal ver te zoeken in the middle of nowhere en ik heb het druk met, tja, vakantie vieren. Nu is het dan ook tijd voor een frisse duik in het zwembad, om "something dirty" beschuldigingen te voorkomen.

Have a good one!

Cheers, Marleen